ΣΑΛΑΜΙΝΑ

Δαντελένια ζωγραφιά είναι τ’ ακρογιάλια σου

Πάντρεμα πράσινου και γαλάζιου με κουμπάρο ουρανί

Ξεπροβάλεις αιθέρια στην αγκαλιά του Σαρωνικού

Που σε χαϊδεύει στοργικά με τα ήσυχα νερά του.

Μικρή σε φώναζαν Κυχριά , Συκιώνα ύστερα Πυτιούσα

Τώρα που μεγάλωσες ακούς μονάχα Σαλαμίνα

Αιώνια τρυφερή κοπελιά , από τα ζωντανά σου χείλη

Όποιος πάρει φιλί αιχμαλωτίζεται στη γωνία τους.

Είσαι πλανεύτρα σαγηνευτική

Σαν μια άλλη Κίρκη μαγική

Η μαγνητική δύναμη που ρέει απ’ το κορμί σου

Δένει για πάντα τους εραστές που σε κατακτούν

Τον Αίαντα γέννησες το χειροδύναμο το φόβητρο των Τρώων

Τον Ευριπίδη ενέπνευσες τον επαναστάτη συγγραφέα

Την αγριεμένη ψυχή ακρογιάλιασες του Σικελιανού

Μετά από τη μάνα μου, όλα είσαι εσύ, εσένα αγαπώ

Γιώργος Φήμης

Συνάδελφος